We worden vandaag wakker alsof we in een TUI reclame zitten. Vanuit ons bed kijken we over de azuurblauwe zee en worden we zachtmoedig gewekt door een licht briesje. Overal op het zand zijn sporen te zien van de nachtelijke escapades van de krabben en heremietkreeften. Na een rustige ochtend moeten we wat eerder van het eiland vertrekken omdat het ’s middags hard gaat waaien (en dat betekent hoge golven). Jammer, maar dit geeft ons wel mooi de gelegenheid om nog voor het weekend onze paspoorten op te halen bij het immigratiekantoor (we mogen blijven!). We komen onze documenten ophalen in de netste kledij die we bij ons hebben, de heren achter de balie staan echter allemaal in sportshirt en trainingsbroek dus we zijn wat overdressed. De jongen die ons helpt is Marvel fan en vindt me op Captain America lijken, ik kan daar natuurlijk alleen maar mee instemmen (al ben ik bang dat hij dat compliment bij menig Europeaan maakt).
Geen categorie
16-02, Komodo tour dag 4
De laatste ochtend op de boot is alweer aangebroken. Na een stevig ontbijt duiken we het water in voor de afsluitende snorkelsessie. Onderweg genieten we in zitzakken van de zon en een heerlijk verkoelend briesje. Onze volgende bestemming is Pirate island, een bounty eiland pur sang. We overnachten hier in een rieten hut op een hagelwit strand tussen de palmen. De zee ligt nog geen tien meter van onze hut af en vanaf het strand snorkel je in een paar slagen tussen prachtig koraal. Een stukje verderop bij de rotsen lijkt een kraamkamer voor jonge zwartpunt rifhaaien te zitten, vanuit het niets zwem ik midden tussen een groep van zo’n tien stuks, allemaal van ongeveer een halve meter lang. De rest van de dag brengen we relaxend op het strand en in zee door.
13-02, Komodo tour dag 1
Om half tien worden we vandaag bij Le Pirate verwacht voor onze meerdaagse boottour. Juist op het moment dat iedereen aanwezig is begint het te storten dus ons vertrek wordt iets uitgesteld. We delen de boot met een Nederlands stel van een jaar of vijftig, een jonge vrouw en haar moeder (ook Nederlands) en een Canadees stel dat iets ouder is dan wij. Wanneer het weer wat is opgeklaard vertrekken we, op ons drijvende onderkomen voor de komende dagen, vanuit de haven. Het weer zit de rest van de dag niet mee, de ene bui wisselt de ander af. Ondanks deze tegenslag beginnen we onze trip goed met een snorkelsessie bij Turtle bay gevolgd door een snorkel avontuur bij Manta point. Op laatstgenoemde locatie zwemmen we (gewapend met de gopro) met de ene na de andere manta die de stek bezoeken om zijn rijkdom aan plankton. Het snorkelen met deze prachtige wezens aan het oppervlak geeft weer een heel andere ervaring dan onze ontmoetingen op diepte tijdens het duiken. Na een stevige lunch varen we met een klein bootje naar een zandbank met de naam Banana beach (drie keer raden welke vorm die heeft). Het zand heeft een rozige kleur en ligt vol met stukjes koraal, omdat het weer is begonnen met regenen duik ik direct met de snorkel het water in waar ik wederom wat bijzondere schepsels spot zoals eenhoorn vissen en een mantis shrimp. Als de schemering valt gaan we voor anker bij Padar island en zoeken we onze hutten op, morgen vroeg op voor een (hopelijk) mooie zonsopkomst.
02-02, Ziek #balibelly
Bali heeft ons te pakken. Na een woelige nacht wordt ik hondsberoerd en misselijk wakker. Met Nadeche lijk het in eerste instantie goed te gaan, maar in de loop van de ochtend stort ook zij in. De rest van de dag spenderen we in en rond ons bed. Het enige uitstapje betreft een ritje op de scooter naar de supermarkt voor water en een boterham met hagelslag (ik was er zelf ook verbaasd over). Hopelijk zijn we morgen weer fit want dit past natuurlijk niet in de planning…
31-01, Canggu
Canggu is wel even wennen na bijna twee weken Java. Waar we ons op Java af en toe echt exoten voelden zijn we hier dertien in een dozijn. Het wemelt hier van de westerlingen en onze wijk zit vol met hippe koffietentjes, kledingwinkels met de bekende merken en beach-clubs volgens mediterrane stijl (een beetje een omgekeerde cultuurshock). Om even bij te komen van ons drukke schema van de afgelopen dagen besteden we de dag aan het strand. Op een zitzak, onder een parasol met de voeten in het zand en een kokosnoot in de hand (wat een rijmkunst) komen we heerlijk tot rust. Na een paar uurtjes te hebben gelezen (met een verfrissende duik tussendoor) komen we tot een pijnlijke conclusie: we zijn rood. Blijkbaar zijn we zo blank dat we ondanks een dik wolkendek (ik heb geen zon gezien) en een parasol boven ons hoofd toch nog verbranden (tata’s be like). Tijd voor een dikke laag aloë vera gel.
30-01, Naar Bali
Na bijna 2 weken Java is het tijd voor een nieuw eiland! We pakken een taxi naar de ferry, die ons overvaart naar Bali. Bij aankomst wijzen we alle opdringerige taxi chauffeurs af en springen we in de eerste de beste bus die op punt van vertrekken staat. De bus is bloedheet, er wordt binnen gepaft en we hebben een topsnelheid van ongeveer 20 km/uur. Om het leed nog wat te verergeren stopt de chauffeur letterlijk elke 5 minuten (banden oppompen, fles olie halen, zelfs voor een praatje bij een bushalte waar niemand instapt). Ondertussen kan Nadeche mijn bloed wel drinken (het was mijn idee om de bus in plaats van de taxi te nemen). Als we na een uur nog nauwelijks opgeschoten zijn stappen we uit om alsnog een Grab te boeken. Helaas zijn deze in geen velden of wegen te bekennen en nu staan we dus gestrand langs de weg. Wonder boven wonder stopt er een tweede bus die ons voor een prikkie mee wil nemen. Deze bus is een stuk comfortabeler en de chauffeur is niet terughoudend met het gaspedaal. Na een dag reizen arriveren we in Canggu waar we een heerlijke hut met uitzicht op het zwembad hebben.
29-01, Ijen
Net als bij de Bromo vulkaan gaat de wekker om 02:30, een half uur later zitten we al op de scooter onderweg naar de voet van de vulkaan. Het is stikdonker en de smalle weg slingert ons avontuurlijk door de jungle naar boven. Voor we aan de klim beginnen huren we een gasmasker om ons tegen de zwaveldampen te beschermen. Het pad is stijl maar goed begaanbaar en we banen ons al slalommend tussen de trage toeristen (en locals met karretjes voor de zeer trage toeristen) een weg naar boven. Bijna bij de rand van de krater lopen we door een dikke zwavelwolk en aanschouwen we het giftige turquoise meer. Het zicht is helder en het landschap voelt buitenaards aan met zijn verkoolde bomen, verbleekte witte varens, vulkanische aanslag op de rotsen en dikke gele rook die naast het chemisch blauwe meer opstijgt. Bij de bron van de rook zijn mijnwerkers druk bezig grote stukken zwavel los te hakken die daar ontstaan door neerslag van de giftige dampen. Ze vervoeren de zware stenen met een vlot (bestaande uit wat plastic tonnen, bamboe en touw) over het zure meer (met een Ph waarde van 0,3!!!) om ze vervolgens in houten manden naar boven te sjouwen. Na een paar uur rondgezworven te hebben op de krater begeven we ons terug naar de scooter om de rest van de dag lekker te relaxen in ons hostel.
24-01, Drie keer markt
Dankzij het Chinese nieuwjaar lukt het ons pas rond het middaguur om een scooter te bemachtigen en hebben we nog maar een halve dag over. We besluiten om wat lokale markten te bezoeken, te beginnen met de “bird and flower market” waar allerlei dieren worden verkocht (wel met name vogels). De dieren zitten met veel in kleine kooien maar het gros ziet er wel gezond uit, indrukwekkend om doorheen te lopen. We vervolgen onze dag bij de “pasar oro oro dowo” waar we een heerlijke papaja scoren en we sluiten s ’avonds af bij de “night market” voor zoete snacks en (na bestellen in gebarentaal) zeeeeer pittige pecel lele (meerval) tussen de locals langs de weg.
21-01 Prambanan
De eerste echte avonturen dag, tijd voor een tempel! We pakken de taxi naar de Prambanan. De tempels zijn indrukwekkend en het park is vrij rustig. Bijzondere ervaring is dat de Indonesische toeristen liever met ons op de foto gaan dan met de eeuwenoude bouwwerken (en geef ze eens ongelijk). In de binnentuin van het museum (zonder Engelse tekst bordjes) zingt een vrouw in Chinese stijl, begeleid door wat mannen op lokale akoestische instrumenten. We worden uitgenodigd om te dansen en dat hoef je me natuurlijk geen twee keer te vragen. De Indonesiërs vinden het erg vermakelijk en willen ook direct weer met ons op de foto. Op de terugweg scoren we een rijk assortiment exotische vruchten zoals manggistan, rambutan, salak pondoh en mini bananen (allemaal heerlijk). Ik moet Nadeche alleen nog even overhalen voor de Durian.