Vandaag vroeg uit de veren en op de scooter naar de Tumpak Sewu waterval. Onderweg halen we wat fruit en wanneer we daar langs een rijstveld van staan te genieten wordt er meermaals vrolijk naar ons getoeterd door de passerende voertuigen. Na een bak koffie bij aankomst wandelen we de jungle in richting de waterval en het is werkelijk adembenemend mooi. De waterval is enorm breed en op de korte weg door de jungle zien we talloze vlinders en libellen in allerlei kleuren, hagedissen en een troep aapjes. De afdaling in het ravijn is een behoorlijke uitdaging. Via verschillende roestige verticale trappen en ladders (met hier en daar een touw om je aan vast te klampen) klauteren we naar beneden. Dankzij de mist van de waterval is alles nat en extra glibberig. Desondanks is de afdaling de moeite waard want vanaf beneden is het uitzicht minstens zo geweldig. Als bonus hebben we de waterval nagenoeg voor ons zelf. Na de nodige (drone) foto’s wandelen we verder het ravijn door waar om iedere hoek weer een nieuwe waterval tevoorschijn komt, de een nog mooier dan de ander. Na een paar uur vermaak is het tijd voor de klim naar boven (bloedheet). Na de lunch (waar ik wat concurrentie te verduren krijg van een zeer jonge aanbidder) springen we weer op de scooter voor de terugweg (en dat is een spannende). Al slalommend om trage, zwaar overbeladen vrachtwagens vol met zand en rotsen worden we overvallen door een tropische regenbui (en het komt echt met bakken naar beneden). In de topdrukte door soms wel 20 cm diepe plassen wordt het amfibisch vermogen van onze scooter flink op de proef gesteld, maar we komen veilig thuis.